Autor: Maria Paszyńska
Wydawnictwo: Pascal
Liczba stron: 368
ISBN: 9788381031585
Gatunek: Literatura piękna
Data wydania: 31-01-2018
15/2018
"Jestem potłuczonym lustrem,które odbija rzeczywistość, ale nie sposób się w nim przejrzeć, nie ma jak dojrzeć odbicia własnej twarzy.To przerażające przebywać cały czas z kimś, o kim nic się nie wie."
Po ostatnich książkach o II wojnie światowej powiedziałam sobie dość, choćbym i miała słodkie romansidło przeczytać to odczuwam przesyt historii z wojną w tle. Do czasu aż zobaczyłam najnowszą książkę Marii Paszyńskiej Willa pod Zwariowaną Gwiazdą. Wiedziałam, że muszę ją przeczytać, przepadłam w cudnie opowiedzianej historii Piotra, Ady i Daniela , rozgrywającej sie na tle autentycznych wydarzeń historycznych.
Poznajemy Piotra,syna złodzieja i wnuka prostytutki, który zupełnie przypadkowo nauczył się czytać. Z biednego chłopca praskiej dzielnicy, stał się marzycielem z głową pełną pomysłów. Jego największym pragnieniem było zobaczyć słonia. I...marzenia się czasem spełniają:) Został opiekunem Kaśki i Jaśka,a także Tuzinki, pierwszej słonicy urodzonej w warszawskim zoo.
Jest i Ada, uratowana z getta przez Jana Żabińskiego, pozbawiona pamięci. Jedyną rzeczą, którą pamięta jest jej imię. ....
" Smutek jest świadectwem przeżytych historii. Nikt nie rodzi się smutny. Bez pamięci nie ma prawa do smutku.Ani do radości ".
Jest i Daniel, lekarz , który utacił dwie najbliższe mu osoby. Jednak nie pozbawiło go to woli życia, bo ciągle wierzył, że jego ukochana żona gdzieś żyje.
Jest i miłość ta do zwierząt, bezgraniczna i bezinteresowna, i tak człowieka do człowieka. Czy Ada odkryje prawdę o swojej tożsamości? Co zwycięży miłość do męża czy ta, która spadła jak grom z jasnego nieba na dwoje zupełnie przypadkowych ludzi?
Maria Paszyńska ukazuje nam obraz warszawskiego getta i poświęcenie Jana i Antoniny Żabińskich, autentycznych bohaterów tamtych czasów.
Książka jest tak przesycona emocjami, że niejednokrotnie ukradkiem ocierałam łzy. Nie sposób też nie docenić ogromu pracy, które włożyła autorka i pięknego subtelnego języka. A już zakończenie. ....:) autorka zostawiła nam możliwość wyboru, chociaż zawsze ktoś zostanie nieszczęśliwy.
To piękna powieść o miłości i o tym,że nawet w najgorszych okolicznościach trzeba być człowiekiem, to książka o czas, które na zawsze wpisały się w karty naszej historii, ale to i książka dająca nadzieję na lepsze.Ja jestem oczarowana i zachwycona i jak mantrę będę powtarzać, że polscy pisarze są rewelacyjni i piszą książki, do których chce się wracać.
Moja ocena 10 / 10
Poznajemy Piotra,syna złodzieja i wnuka prostytutki, który zupełnie przypadkowo nauczył się czytać. Z biednego chłopca praskiej dzielnicy, stał się marzycielem z głową pełną pomysłów. Jego największym pragnieniem było zobaczyć słonia. I...marzenia się czasem spełniają:) Został opiekunem Kaśki i Jaśka,a także Tuzinki, pierwszej słonicy urodzonej w warszawskim zoo.
Jest i Ada, uratowana z getta przez Jana Żabińskiego, pozbawiona pamięci. Jedyną rzeczą, którą pamięta jest jej imię. ....
" Smutek jest świadectwem przeżytych historii. Nikt nie rodzi się smutny. Bez pamięci nie ma prawa do smutku.Ani do radości ".
Jest i Daniel, lekarz , który utacił dwie najbliższe mu osoby. Jednak nie pozbawiło go to woli życia, bo ciągle wierzył, że jego ukochana żona gdzieś żyje.
Jest i miłość ta do zwierząt, bezgraniczna i bezinteresowna, i tak człowieka do człowieka. Czy Ada odkryje prawdę o swojej tożsamości? Co zwycięży miłość do męża czy ta, która spadła jak grom z jasnego nieba na dwoje zupełnie przypadkowych ludzi?
Maria Paszyńska ukazuje nam obraz warszawskiego getta i poświęcenie Jana i Antoniny Żabińskich, autentycznych bohaterów tamtych czasów.
Książka jest tak przesycona emocjami, że niejednokrotnie ukradkiem ocierałam łzy. Nie sposób też nie docenić ogromu pracy, które włożyła autorka i pięknego subtelnego języka. A już zakończenie. ....:) autorka zostawiła nam możliwość wyboru, chociaż zawsze ktoś zostanie nieszczęśliwy.
To piękna powieść o miłości i o tym,że nawet w najgorszych okolicznościach trzeba być człowiekiem, to książka o czas, które na zawsze wpisały się w karty naszej historii, ale to i książka dająca nadzieję na lepsze.Ja jestem oczarowana i zachwycona i jak mantrę będę powtarzać, że polscy pisarze są rewelacyjni i piszą książki, do których chce się wracać.
Moja ocena 10 / 10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz