Magdalena Trubowicz Kupidyn w spódnicy tom 2 - Miłość w kolorze bieli

Wydawnictwo: Czwarta strona

Data premiery: 2018-01-17

Seria: Kupidyn w spódnicy

8/2018

Udało mi się trafić na drugą część Kupidyna w spódnicy i...przepadłam:) jak ja lubię takie niespodzianki :) To niestety książka na jedno popołudnie, ale za to jakie, pełne  uśmiechu i uroku.

"...ile musiało sie zagmatwać,żeby potem się naprostować "
Tym razem Pani Magda zabiera nas do salonu sukien ślubnych, a wiadomo ślub to jedyna taka chwila w życiu, bo wraz z zamążpójściem zmienia się  wszystko. Czy na lepsze? To już zależy od nas samych,  bo nawet 25 lat po ślubie o miłość trzeba dbać każdego dnia.
Salon ślubny  pod jakże pięknym szyldem Embarras to nie byle jaki salon, ale z tradycjami i przechodzący z pokolenia na pokolenie. Aktualnie prowadzony jest przez trzy pokolenia babcię, matkę  i córkę. Laura, Ela i Kaja  trzy  kobiety, ale zupełnie inne charaktery,  w prowadzeniu owego salonu pomaga Anatol, brak bliźniak  zmarłego męża Laury, a jednocześnie jej jedyna wielka miłość. Jest i Mateusz  Fox,  cicha  i niespełniona miłość  Elżbiety. Czy aby niespełnione? Jest i Mirek,  chłopak najmłodszej latorośli, ale w tle pojawia się i Igor. Którego wybierze Kaja?  Tego, którego zna od lat, ale zycie z nim będzie nudne  jak flaki z olejem  czy może postawi na chłopaka,  który  wspiera ją w dążeniu do  marzeń?Skomplikowane?  Gwarantuję, że  jest jeszcze  lepiej?
Przez książkę przetoczyła się cała gama postaci,  bo przecież  i ślubów jest co niemiara, a każda panna młoda  chce  w tym dniu wyglądać jak najpiękniej i chce  wyglądać  jak księżniczka, i  jeszcze chce żeby wybranek jej serca nie mógł oderwać od niej oczu,  a goście  weselni pękali z zazdrości i żeby  wspominali ....ach co to był  za ślub:)
Autorka ma niesamowite poczucie humoru. To jedna z tych książek,  które  mogę spokojnie polecić na gorsze dni i na chandrę. Jedyny żal jaki mam do autorki i do wydawcy to taki, że  nie opatrzyli książki ostrzeżeniem " nie czytać  w środkach komunikacji miejskiej " albo chociażby drobnym druczkiem " nie czytać podczas jedzenia i picia. Grozi opluciem współbiesiadników ":)
Ja ubawiłam się setnie,  a już dialogi prowadzone przez wielopokoleniową rodzinę to prawdziwy majstersztyk, a samego Anatola to powinni przepisywać jako lekarstwo ot taki antydepresant.
"Tylko czasami brak wiary, że po deszczu wyjdzie słońce, albo że siłą swoich pragnień może przepędzić nadciągające chmury ".
Jeśli ktoś  nie czytał pierwszej części, a wpadnie mu w łapki Miłość w kolorze bieli to może spokojnie czytać,  bo według mnie stanowią one odrębną całość,  a jedyne co je łączy to pojawiająca się na początku książki właścicielka biura matrymonialnego.Moim skromnym zdaniem ta część jest zdecydowanie lepsza, a już humor tak sytuacyjny jak i postaci,  które stworzyła autorka to poezja i miód na moje serce.
Moja ocena 8/10